عضو جدید خانواده
۲۷ روزه که خانوادمون چهارنفری شده و برای تک تک لحظه هاش خداوند و شاکرم. تصمیم دارم گهگاهی برای دخترم بنویسم بلکه یادگاری بمونه براش و تجربه ای برای آینده اش دختر عزیزم با اومدنت دیگه یکسری کارها جز روتین های زندگی ما شده : مثلا بغل کردن به هر دلیلی و بهانه ای شمارو و بغل میکنم ( داداش آرتین باشه یک دست تورو بغل میکنم و دست دیگه داداشی و ️)و میبوسمت و بوت میکنم ،برات شعر میخونم و ریتم صدام و موقع خوندن شعر عوض میکنم. جایی خونده بودم هرچی نوزاد و بیشتر بغل کنیم، نوازش کنیم و محبت مان را به اون ابراز کنیم، وقتی بزرگ می شود، بیشتر احساس امنیت و استقلال می کند و اعتماد بنفس بیشتری پیدا میکند. همینطور که تو بغلمی خیلی آرو...